تجلي يازدهم که بر طلوعي بي‏زوال تکيه دارد، درد را چه عميق درک کرده است، تبسم قدسي لحظاتش، همه صبر بود و اشک‏هاي هماره نيمه شب‏ هايش، تمام شوق وصال!
مي‏ديد و مي‏نگريست که حقارت دنيا، در تغافل مردم، به ارزشي جدال برانگيز تبديل شده است. رنج مي‏برد از اين که انسان، آن سوي اين هيچستان خاک را جست‏جو نمي‏کند و به فراتر از خود نمي‏ انديشد!
مهرباني محض بود و صبر تمام! زنجيرهاي اسارت را بر دست و پاي خود تحمل کرد تا مردم، زمين‏گير نشوند؛ تا جهاني را از اسارت در خاک برهاند.
در موضع علم و مناظره، مقتدرانه قد علم کرد تا انسان را از جهالت دست و پاگير خويش نجات دهد. پايگاه‏هاي مردمي‏اش، گسترده‏ترين مدرسه‏ هاي خودسازي و جامعه‏ پروري بود. اما افسوس که کم بودند آنان که اين را فهميدند!

هشتم ربیع الاول

شهادت یازدهمین

ستاره ی پرفروغ

سپهر امامت و لایت

حضرت امام حسن عسگری علیه السلام

بر دوستدارا و ارادتمندانش

بویژه بر فرزند گرامی اشان

حضرت مهدی علیه السلام

تسلیت و تعزیت باد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: